ارزیابی دقت برخی روشهای صحرایی اندازهگیری رطوبت خاک
مقاله علمی پژوهشی در رابطه با روشهای صحرایی اندازهگیری رطوبت خاک
سمیرا مصری، شجاع قربانی دشتکی حسین شیرانی، ابوالقاسم کامکار روحانی و حمیدرضا متقیان
دانشجوی دکتری گروه مهندسی آب و خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد
dorsa_mesry@yahoo.com
گروه مهندسی آب و خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد
shojia2002@yahoo.com
گروه مهندسی آب و خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولیعصر رفسنجان
shirani@vru.ac.ir
دانشیار گروه مهندسی معدن، فناوریشناسی، واحدسازی، صنعتی شاهرود
kamkar@shahrkordut.ac.ir
استادیار گروه مهندسی آب و خاک، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهرکرد
Motaghian.h@yahoo.com
چکیده
روشهای صحرایی اندازهگیری رطوبت خاک ، رطوبت خاک از عوامل کلیدی مؤثر در رشد گیاهان است. روشهای متعددی برای سنجش رطوبت خاک وجود دارد. با توجه به زمانبر و مخرب بودن روش آزمایشگاهی تعیین رطوبت حجمی خاک، این پژوهش به ارزیابی روشهای صحرایی (غیرمخرب) پرداخته است. در این تحقیق از سه روش اصلی شامل مقاومت الکتریکی، رادار نفوذی به زمین (GPR) و حسگرهای رطوبت استفاده شد. مقایسه نتایج با دادههای آزمایشگاهی نشان دهنده ضریب همبستگی ۰.۹۴ برای روش مقاومت الکتریکی و ۰.۸۴ برای رادار نفوذی بود. مقادیر خطای RMSE برای این روشها به ترتیب ۸.۴۱، ۷.۷۵ و ۹.۳۰ تا ۱۱.۵۰ محاسبه شد. تحلیل آماری در سطح ۵٪ (۰.۰۵ > p) تأیید کرد که روش مقاومت الکتریکی بالاترین همبستگی و رادار نفوذی کمترین خطا را دارد. همه روشها تخمین قابل قبولی از رطوبت خاک ارائه دادند، اما روشهای مقاومت الکتریکی و رادار زیرسطحی به دلیل سرعت، هزینه پایین، پوشش گسترده و عدم تخریب ساختار خاک، بهعنوان گزینههای بهینه برای اندازهگیری رطوبت حجمی خاک در مقیاس مزرعه و زیرحوزه پیشنهاد میشوند.
واژههای کلیدی: مقاومت الکتریکی زمین، رادار زیرسطحی، ثابت دیالکتریک، حسگر رطوبت
برای دانلود مقاله اینجا رو کلیک نمایید.
